Το Ευρωσύνταγμα, η Τουρκία και τα ευρωπαϊκά κονδύλια

Ανήκω σε εκείνους που παραδόξως χάρηκα για την συντριβή του Ευρωσυντάγματος, αν και αντιλαμβάνομαι πολύ καλά τις δυσάρεστες επιπτώσεις που θα έχει ο εκτροχιασμός της Ευρώπης για την Ελλάδα. Ουδέν καλόν, αμιγές κακού. Το γιατί και το πως η αποτυχία του Ευρωσυντάγματος είναι ένα θετικό γεγονός θα τα πούμε κάποια άλλη στιγμή. Προς το παρόν ας δούμε λίγο τι μας απειλεί άμεσα. Νέα ζόρια με τους Τούρκους και κομμένα τα ευρωπαϊκά κονδύλια πολύ νωρίτερα από ότι υπολογίζαμε και σαφέστατα πολύ πιο δραματικά ειδικά στην περίπτωση που περάσει η πρόθεση των Άγγλων για ριζική αναδιάρθρωση της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής. Είναι όμως αρνητικές αυτές οι εξελίξεις ή μπορεί ανέλπιστα να μας ωφελήσουν ως χώρα;

• Σχετικά με την Τουρκία δεν πρέπει να τρεφόμαστε με ψευδαισθήσεις ότι οι πραγματικές πιθανότητες να γίνει πλήρες μέλος της ΕΕ η χώρα αυτή είναι ίσως και λιγότερες από εκείνες της Ρωσίας που είναι σε κάθε περίπτωση ευρωπαϊκή χώρα και προτιμότερο θα ήταν να ξεκαθαριστεί αυτό το γρηγορότερο και να σταματήσει η κοροϊδία των εταίρων μας σε μια μεγάλη χώρα καίριας στρατηγικής σημασίας για την Ευρώπη. Για να καταλάβουν και οι ίδιοι ποιοι είναι ειλικρινείς και έχουν μακροπρόθεσμα την βούληση για ανάπτυξη ειρηνικών πολιτικών και οικονομικών σχέσεων και ποιοι τους δουλεύουν.
• Για την μείωση των κονδυλίων που θα έπαιρνε η Ελλάδα στα πλαίσια του νέου πακέτου μένω παγερά αδιάφορος. 25 χρόνια ρέει το κοινοτικό χρήμα και προκοπή δεν είδαμε. Αντίθετα χρηματοδοτήσαμε την άρνηση μας να δουλέψουμε, να επιχειρήσουμε, να προσαρμοστούμε στα νέα παγκόσμια δεδομένα. Κάθε πακέτο ήταν και μια νέα αφορμή να παραπέμψουμε τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις στις καλένδες. Μόνος κερδισμένος ο homo pasokus που απέκτησε αυτοκίνητο και εξοχικό με όλα τα κομφόρ.

Μήπως, επιτέλους ελλείψει ευρωπαϊκών κονδυλίων, θα πιάσουμε τον ταύρο από τα κέρατα και θα σοβαρευτούμε μπροστά στην πρόκληση της νέας εποχής; Μήπως τώρα θα τελειώσει η εποχή της μεταπολίτευσης και του ζιβάγκο; Για να δούμε…